MYANMAR the last frontier en veel chineesjes

beter laat dan nooit zullen we maar zeggen:)
Vanuit Hpan slaan we dawei in het zuiden over. Niet leuk want dat schijnt een leuke stad te zijn met geweldige stranden maar dit is een extra omleiding van 2 keer 11 uur (eerst naar beneden en dan weer omhoog)en we zitten een beetje in planningsnood dus we gaan hier de grens over. Na een vroege start en 5 uurtjes shared taxi (10.000 kyats) aangekomen bij de grens van Thailand. Super geregeld allemaal, niet leuk voor de locals maar er zijn apparte loketten voor toeristen en diplomaten en aangzien dit geen drukke oversteekplaats is, wordt alles snel afgehandeld. Een jongen voor ons is 5 dagen te lang in het land gebleven en moet als boete 3 hele dolars per dag betalen aan de myammarse legermeneer. Met bonnetje en alles dus geen illegale shit zoals bij de andere aziatische grensen waar ze hier en daar extra geld vragen voor stemples of om je paspoort terug te krijgen. Vanuit hier naar het busstation van het grensplaatsje mai sot om vanuit hier een 3 uur durende bus (133 bath) te nemen naar sukhothai.

Hier hebben een leuk hotelletje/beste pizza restaurant in town. Waar ik me meester heb gemaakt van hun reuse t-bone steak. Na weken zonder een goed stuk vlees likte ik mijn vingers af bij deze maaltijd. Onze chileense vrienden cata en pipe, waren al in sukhothai en met hun reizen we weer verder naar het noorden van Thailand. Na ons afscheid in Myanmar een paar weken eerder was het leuk weer de draad op te pakken en het land samen verder te verorveren.

Sukhothai is een oude hoofdstad van Thailand met het daarbij behorende temple complex, maar zeker een tussenstop waard. Doe deze tempels en laat de meeste tempels in het noorden maar links liggen want deze zijn veel mooier, ouder en hebben meer historishe waarde dan vele “nieuwe” tempels en pagodas in het noorder. Na 2 dagen hier was voldoende om even bij te tanken en de lange reis te onderbreken. Chiang mai was weer 5 uurtjes noordelijker. Hier zaten we in het jasmin hotel ( naast sumit hotel 350 bathh) wat een schijntje is in vergelijking met de prijzen die ze in het zuiden vragn waar het vaker meer dab het dubbele is.

Met lepels en pannen in de aanval op alle lekkere ingredienten die Thailand te bieden heeft, zijn we in een leuke kookles geschoold in de thaise keuken. Van het maken van een soepje, springrolls, currypasta ( met de vijzel) en de daadwerkelijke curry. Ook hier weer leer teen goede voordereiding is het halve werk. Als de currypasta klaar is, alles de pan in wokken, currypasta erbij, cocos melk en jaffa klaar! Alles vers en knaperig just how we like it. Dus wie wil komen proberen als ik het volgende week ga klaar maken en wie durft zijn leven en tong op het spel te zetten haha:P

Ook hier zijn weer vele markets en kleine shopjes waar je alles wat je maar wilt kunt kopen, van sjaals tot juwelen tot sprinkhanen tot massages en ga zo maar door. Maar het grote shoppen bewaren we tot Bangkok waar de koffers gevuld gaan worden met kleren voor de komende jaren haha. Howel we toch hier en daar een leuk herinneringetje kunnen oppikken.

Verder staat chiang mai centraal op onze planning vanwege het Elephant Nature Park, een van de weininge echte reservaten voor deze dieren waar er niet op ze word gereden of waar ze worden mishandeld zoals dat bij zovele olifanten gebeurd. Als je ziet dat ze op olifanten rijden, bedenk dan voordat je erop springt dat ondaks het sterke dieren zijn het een enorme last voor ze is en het ze pijn doet. Dat voordat ze het rijden toelaten, ze wekenlang worden vastgebonden, gemarteld en gescheiden worden van allessoortgenoten. Dus doe het niet, stimuleer een ander toerisme waar de dieren met respect worden behandeld en niet worden misbruikt.
Vandaar deze trip naar het ENP, want hier kunnen de olifanten hun laatste jaren doorbrengen in vrede. Deze dieren kunnen net zo oud worden als mensen dus er lopen aardig wat oude beestjes rond. Lekker in de modder spleen, af entoe het water in en wat ze het liefste doen is de hele dag eten 10% van hun lichaamgewicht per dag (+/- 300 kilo per dag dus ongeveer!!) na deze leukda dag op weg naar pai. Een stadje 100 km van hier, maar door de bergachtige wegen duurt het bijna 4 uur voordat je er bent. Pai is de laatste jaren bekend geworden bij het aziatisch publiek door een een film “ pai in love” en met name in china dus busladingen vol worden hier afgedropt voor de “filmtour” De chinezen kunnen schijnbaar niet zo goed tegen bochtige wegen dus het meredendeel komt hier kokhalzend aan. Gelukkig zie je ze verder niet zoveel als je net buiten het stadje met je scootertje rondtourt. Want hiervoor kom je naar pai, rijstvelden, natuur, kleine wegen die door de landgoederen gaan. Watervallen die nu een beetje droog erbij liggen doordat het regenseizoen nog niet gekomen is en een aantal hotsprings waar je heerlijk kan ontspannen. Alleen jammer als je opeens een zeep geur proeft van de locals die zich aan het wassen zijn maar dat daar gelaten.

Ook hier zijn natuurlijk de bekende marktjes, maar wij vonden er eentje voor locals buiten de stad. De prijzen stonden overall aangegeven dus ze konden ons niet proberen af te zetten dus dit was de plaats om alvast een klein slag te slaan.
Verder is er iedere avond een walkingstreet waarbij een aantal grote straten worden afgezet en waar allemaal eetkraampjes en andere winkeltjes tot leven komen. Dus al met al een leuke stop, maar het oude pai van jaren geleden zal door het toerisme en de chinezen nooit meer hetzelfde zijn.

Terug in chiang mai voor onze nachtbus naar het beruchte, gekke, bruisende Bangkok. Waar alles met lichtje en knalharde muziek wordt verwarmd. Waar duizende massagestoelen opgesteld staan om de toeristen en de locals van hun vermoeide spieren af te helpen. Want na uren en dagen shoppen in de vele malls ( platinum mall is voor mij de beste) en markten ben je hier zeker aan toe. Het is nog drukker en gekken dan 8 jaar geleden toen het reizen hier met patje en elsa begon. En ja ook nu weer zijn de backpacks vol me allerlij leuke dingen en op maat gemaakte kleren ( new Picasso tailor!)

De stad hebben we verkend met een biketour in de avond uren, niet zo warm en zeker niet druk bij alle grote bezienswaardigheden. Dit was nog het leukste en speciaalste van alles, bijna geen andere mensen! Dus aangkomen bij bijvoorbeeld Wat Po, temple of dawn. Ben je gewoon alleen en hoeft geen entrée te betalen en dat was dus zo bij alle stops. Na 4 uurtjes heb je da nook voldoende gezien om je vervolgens weer volledig op het shoppen te richten haha. Wel nog een trip gemaakt naar de “locale” drijvende markt, maar die kun je wat mij betreft overslaan, 9 op de 10 mensen is tourist met de bijbehorende sfeer en prijzen een NO GO dus. Misschien toch beter iets anders kunnen uitzoeken. Het Lampu hotel is goed en lekker central, maar de taxichauffeurs hier zijn nog steeds zo dom als eerst. Nu beter voorbereid dan toen, alles in de thaise taal laten opschrijven ennog steeds zetten ze je verkeerd af bij aan de andere kant van de straat bij de verkeerde mall en ga zo maar door. Dus ik blijf bij het statement van toen: als je niets kan, geen idee hebt waar je mee bezig bent tijdens je werk, mensen wil afzetten…..word taxi chauffeur in Bangkok. Want ja het is nog steeds zo al je meer dan 120 bath ( 4 euro) moet betalen voor een ritje in de stad ( zonder file dan he) dan is het te duur geweest. Daarom neem ik nooit een tuk tuk want deze starten bij 100-150 en hebben uitlaatgassen ipv airco.

Om toch nog even tot rust te komen voordat we Europa weer aandoen, hebben we een break van 3 dagen in rustige vissersdorpje Prachuap Khiri khan dat nog niet is overspoeld door ons toeristen en dus nog heel leuk is( 5 uur zuidelijker dan Bangkok) ingepland in het hadthong hotel met zwembad!! Dus hier lekker kunnen genieten, beetje rond getoert op een scooter en heerlijk gezwommen in het grote diepe zwembad ahhh. Maar nu dus weer in het geweld van Bangkok voordat we morgen helaas weer naar huis moeten komen:S