De grotten in met als enige licht: een kaarsje!!!

Na een flinke busreis met een hobbelige laatste 11 kilometer door de bergen eindelijk aangekomen in Lanquin. De hub om naar semuc champey te gaan. Op aanraden van Ewoud in Hostel El Retiero beland, top gedaan! We zaten in een soort van bungalow (20e)met uitzicht op de bergen en de rivier, geniaal gewoon, hangmatjes voor de deur en genieten maar. Zaten ook veel andere backpacker dus ook heel gezellig. De eerste dag hebben we meteen de trip naar semuc gedaan. Het is een natuurgebied met een groot grottenstelsel en een ondergrondse rivier waarboven een groot plateau is met kleine watervalletje met water vanuit de bergen, dus ander water dan de rivier en super helder. Vanuit het uitzichtpunt was het een fenomaal gezicht! Om bij het uitzichtpunt te komen moest je een hele serie van natuurlijke en handgemaakte trappen op, aangezien het wat regenachtig was, was het best gevaarlijk. Dat bleek wel want op de weg naar beneden kwamen we een man tegen die van bovenaf van een trap te snel wilde zijn en door de gladheid naar beneden getuimeld was. Dus die zal wel nog even genieten van de wandeltocht.
Maar eerst de grotten! Zwembroek, waterschoenen en kaarsje klaar de grot in met zijn 9en, ook ene gids want is stiekem toch wel een beetje gevaarlijk met alle uitstekende rotsen en klauterpartijen. In het begin denk je, het valt wel mee het water is niet zo diep maar naarmate je verder de grot in gaat, moet je je kaarsje steeds hoger houden, tot het punt dat je zelfs stukken moet zwemmen, trappen op moet klimmen, met een touw naar beneden gaan. Luc was daar toch niet zo goed in en zijn kaarsje ging steeds uit haha maar aangezien hij de meeste keren de eerst was in een nieuw stuk, was hij op een gegeven moment iets te snel en was hij voor een moment alleen in het donker. Wat ook leuk is als een ander ( lees luc) niet oplet, en je kaarsvet op zijn schouder laat druppelen of per ongeluk net de kaars iets te ver naar voren houd. De kaars werd dan ook regelmatig uitgeblazen ookal waren we de eerste 2 in een nieuw stuk zonder ander licht haha. Minder leuk voor een meisje dat bij ons in de groep zat, was dat er op sommige plaatsen kaarsen stonden van vorige groepen om wat extra licht te brengen, ze dit alleen niet helemaal door…..Op een gegeven moment kijk ik naar haar en nog eens om het goed te zien, staat het haar in brand dus haar vriend op haar hoofd slaan en water gooien, gelukkig was het snel uit dus we ( zij niet) wel een beetje om lachen. Aan het einde van de grot was er ook nog een soort van klauterpartij waarna je in een grote poel kon springen al met al super gaaf!
Na de wandeltocht naar het uitzichtpunt, konden we zwemmen op het plateau maar was best wel fris, na het tuben op de rivier dus dat hebben we gepast. Wel zijn we naar het beginpunt gelopen waar de rivier klotsend onder het plateau duikt! We hadden deze stop eerst niet in het programma maar het is echt een must see/must do item op iedereen zijn lijst van guatamala! Ookal zijn de weg erheen en zeker de weg door naar Rio Dulce een rijdende hel met 4 uur heel slechte weg en een uurtje bijkomen op een autoweg. De weg is wel super mooi en over een hele lange tijd zal de weg verhard zijn, maar dan toch misschien wel minder leuk….
Rio dulce zit aan meer izabal, dat vele malen groter is dan het door ons eerder bezochte meer. Hier zwemmen ook zeekoeien in en luc spotte ze al de eerste morgen toen ik nog in bed lag te luieren. Na een heerlijke zonnigedag aan het meer, zijn we vandaag op weg gegaan met een local busje naar Finca paraiso, dat is een natuurgebiedje met een rivier en een redelijk waterval….alweer een waterval, ja alweer maar nu een super speciale! Deze heeft namelijk warmwater, dat vanuit een diepe sleet naar boven word gedrukt door de warmte van de aarde. Er is zelfs een natuurlijk “meertje” van 3 bij 4 meter waar je als je tegen de rotsen aan leunt je warm water over je heen krijgt gegoten en 2 meter vederop koud rivierwater over je heen krijgt. Op de terugweg langs de weg wachten op een busje…zat al propvol maar wij werden er bijgestopt voor 1,5 e pp voor een ritje van een klein uurtje. Nou dachten wij dat de bus al vol was ( er vanuit gaande dat ze vorig jaar in de Filippijnen 20 mensen in een busje gestopt kregen en 1 op het dak, maar dit is guatamalan style, 25 man dus dat busje in, hangen wurgen en dan nog plop 3 het dak en een fiets 9 luc vond dat de fiets ook voor iets meetelde) haha geniaal gewoon.
Morgen gaan we met een lancha het meer op, naar livingston. Dit is de enige manier om het stadje aan de caribische kust te bereiken, maar de weg erheen moet super mooi zijn! Een rivier verbind livingstone met de caribische zee dus dat betekend morgen stranddagje!!!