verhaaltjes in curacao

Nou het is geen maand geleden, maar eigenlijk toch te lang. Meeste details worden dan vergeten maar het is inmiddels november geworden en dat betekend cruiseschepen seizoen gaat beginnen. Hopi Amrikanen, want inhoudt hopi fooi..hahaha als arme student die zijn scriptie is aan het schrijven heeft ook geld nodig. Ondanks dat het leven hier niet veel meer kost dan in Nederland, denk nog wel minder, slinkt de bankrekening met rassen schreden. Mag de pret niet drukken, want een student van tegenwoordig wil een beetje luxe:)

Die dag van mijn laatste bericht ben ik niet veel meer gaan doen, want het bleef de hele dag slecht weer, maar ben savonds wel weer bij Atti gaan eten. Hmm lekker hoor. Helaas ben ik nu al weer 2 weken niet geweest want hij is naar Nederland geweest omdat zijn papa was overleden, maar komende donderdag ben ik weer van de partij.

In plaats daarvan ben ik de laatste week veel gaan uiteten, zaten goede en slechte bij. In ons geval waren de goedkoopste lekkerder en beter dan de duurdere……beetje jammer dus.
Ben nu weer begonnen met lijnen, want vrijdag komen paps en mams en die zullen me wel flink vol stoppen…stel je voor ik zou niets te eten krijgen hahaha wel lief.

Wat hebben we nog allemaal gedaan. Ben afgelopen dinsdag voor het eerst film gaan kijken op het strand van mambo. Das super relax op een ligbedje aan het strand op een groot scherm een film kijken. In de pauze loop ik naar de bar, zegt een meisje Roy! Ik kijken, ken ik jou ziet ze aan mijn blik. Ik loop dichterbij….audrey? en ja hoor een vriendinnetje van me van vroeger (hoor mij nou vroeger…toch wel al een tijdje) dus een tijdje gepraat heel gezellig allemaal. Daarna zijn we elkaar een paar misgelopen, maar leuk haar ff te hebben gezien.

Over bekende mensen gesproken, ik sta dus afgelopen donderdag in de nachtwacht (happy hour mix drankjes 2,5 gulden, dus je komt binnen uuuh doe mij maar tres coitnreau jus) na een uurtje is happy hour voorbij, maar ben je wel nog steeds wel happy. Sta ik ik op een gegeven moment bij drie vriendinnetjes, zijn ze aan het discussiëren of die jongen die daar staat Jim is (ja Jim van idols was daar) dus nadat ze al 10 min aan mijn kop aan het zeuren waren of ik het wilde gaan vragen, dus ik naar die jongen toe:

Hoi ik ben Roy, ben jij Jim, want die meisjes daaro vinden je wel leuk. Nee ben Jim niet en die meisjes hoef ik niet …. Oh, dat zei ik ook al dat je hem niet was, want dan zou je in real life echt lelijk zijn. Dat gezicht dat hij op dat moment trok…..kodak moment. Bedoel don’t fuck met vriendinnetjes he

Afgelopen weekend was ook het weekend van het afscheid van 2 huisgenootjes: Rutger en Linda….minder leuk dat er al 2 weggaan maar thats life in stageland. Ben wel nog vrijdag met Rutger naar St Joris Baai geweest, want hij ging kite surfen was echt wel gaaf. Alleen vond ik het achteraf best prijzig 140 dollar voor 2,5 les….ga ik liever de advanced duikcursus doen voor 300 gulden bij een bevriende duikschool. Maar daarover hou ik jullie op de hoogt

(Een paar dagen later, het verhaal krijgt uitbreiding)

Papa en mama zijn inmiddels gearriveerd. Afgelopen vrijdag heb ik ze opgehaald en heb nu 2 dagen vrij dus das wel lekker. Zo met zo shoppen en dan naar westpunt (daar zijn alle mooie baaitjes en strandjes) Hun huisje is leuk en knus. Genoeg plaats voor hun ding, ze hebben alleen beetje last van de muggen. Dus ik (als beheerder van het wapenarsenaal) heb opdracht gegeven om de wapens te verplaatsen en ze de komende 2 weken te verplaatsen. Want de afgelopen weken heb ik de oorlog tegen de muggen in mijn huisje gewonnen. Alleen de BOB blijft in de vorm van 1 fles achter:P

Nou het werken valt ook niet tegen. Heb al verschillende leuke projecten gedaan, naast het feit dat ik druk bezig ben met mijn onderzoek. Afgelopen weekend had ik de leiding bij een trip naar Klein Curacao met 2 grote groepen die daar bleven overnachten. Hele klus nog met de logistiek en mensen die later komen, maar liep allemaal (na wat adhoc optreden) redelijk soepeltjes. Zondag hebben we ze weer opgehaald, enige moeilijke was dat er ook nog een normale trip gepland was dus logistiek liep dat niet helemaal lekker, want nu moesten mijn mensen al om 2 uur beginnen met het opruimen en het naar de boot brengen van hun spullen.
Naast die groepen die zaterdag bleven overnachten heb ik ook nog een groep met duikers, voordeel daarbij was dat ze zelf een divemaster hadden, dus die hoefde ik niet te regelen. Maar wel plaatsen waar ze gingen duiken, ze werden met de rubberboot naar die plaatsen gevaren. Smorgens ging goed, maar smiddag was mijn crewlid dat moest varen weg….ik zoeken en vragen….geen crewlid…..ik een ander ingezet, dus op het eiland zelf verder met 1 man minder niet relaxed dus. Kom ik er later achter dat ie….(en vul deze maar zelf in)
Was dus een heel leuk en vooral leerzame week. Belangrijkste leeraspecten:
Als je afspraken maakt met een antiliaan, hou hem in de gaten anders is ie laat/aant slapen/weg
Logistiek moet kloppen, plan extra tijd (zeker hiero) want het loopt altijd uit
Als je goed kan lullen lukt je (bijna) alles

Nou voor de rest organiseren we regelmatig kajaktours via de cruiseline, dit is heel interessant om te zien hoe die prijs word opgebouwd voor een klant. Wij vragen laten we een bedrag noemen 20 dollar, dan vraagt de tussenpersoon (atlantis) er 40 en dan vraag het schip die het verkoop minimaal 75 dollar voor. Vind het dan niet gek dat een amierikaan vaak klaagt, ze naaien heb waar hij bij staat.
Zeker ook in de stad, daar staan bedragen maar zonder geldteken ervoor. Dus wat doen die “toch wel heel slimme antiliaantjes” als er een Amerikaan komt zijn het dollarprijzen en als ik als local kom dan zijn het guldens en kan je ook nog afdingen. Terwijl bij die amerikanen alle prijzen fixed zijn.

Maar terug naar de kajaks. Op een mooie dag begin november krijg ik een groep kajakkers van een cruiseline. Maar zijn geen klanten van de cruiseline, maar personeel. Ja dan weet je het al eigenlijk. Dus ik begin mijn presentatie, en ja hoor de toon werd al gezet. Er mag gekut worden, word meerdere malen onderbroken en probeer er een leuke draai aan te geven.
Zoals ik eerder al begon over logistiek, liep deze tijdens deze trip niet lekker. Komen er tijdens mijn presentatie 60 man langs gehuppeld, die naar één van de boten moeten om te gaan snorkelen. En dat niet alleen moesten we ook nog eerst een andere boot wegduwen omdat die in de weg lag voor mijn vrienden de snorkelaars. Dus ik verder met mijn presentatie zie ik dat die “*****” die boot mijn uitgang blokkeerde…. (meteen erna met mijn bazin over een oplossing gepraat want dit werkte niet. Conclusie heel makkelijk, tijden van aanvang zijn aangepast, meteen actie en daar hou ik wel van bij dit bedrijf, geen moeilijke dingen meteen doen)
Maar nu naar het leuke gedeelte, ik die mensen in de kajaks gezet en het water opgestuurd en op weg. Wat een tochtje, de heen weg bestond natuurlijk niet in het teken van de mooie omgeving of het relaxed kajakken. Nee wat deden die (***) kajakbotsen, elkaar nat maken, om proberen te duwen en slaan met de peddels. Wat ik minder relaxed vond natuurlijk en ik beetje veel stemverheffingen heb moeten doen. Maja leer je van zo een groep kan je ook in een vergadering hebben ofzo. Dus ik streng opgestreden en gedroegen ze zich 5 minuten en was het weer raak en weer streng, gewoon behandelen als kleine kinderen. Please do not do that or…..godverdomme dacht ik en nu is het genoeg….PLEASE YOUR KAJAK ON MIJ LEFTHAND SITE EN YOU ON MY RIGHTHAND SITE!!! HAHA ja dat ging goed tot aan de pause. Ik mijn kajak binnen gevaren bij Barbara beach en alle kajaks een voor een naar binnen geloodst. Vraagt er eentje aan me, mag ik die andere omgooien. Nee meneer is beter van niet, want ze hebben een camera bij zich blabla…op dat moment….zorgen die gasten zelf dat ze omkiepen met hun hele hebben en houden. Iedereen in een deuk, kwam niet meer bij van het lachen (in mijn instructie leg ik uit wat er dan moet gebeuren en hoe ze de situatie moeten handelen) wat doen die droogkloten, gaan ze me nadoen terwijl ze omliggen. Ok roep één van de twee, 1 party takes care of de peddles and the other of the kajak. Do not panic you can swim, you have a lifejacket so you will float…was wel lachen. Op de terug weg heb ik ze dan ook een beetje laten kloten, was heel goed voor de tip 50 dollar. Elton 25 en ik, niet slecht. Spaar het tipgeld voor mijn reisje naar Michelle in Aruba, dat is een dollarland hopi duur dus.

Nou, ik ga nu naar papa en mama dus hoop dat jullie weer veel leesplezier hebben gehad.
En I will keep you in mijn gedachten:P

Ayo

Roy