Niet zo leuke dag in quito

Jullie zullen je nu wel afvragen waar in zuid amerika in me nu bevind….nou heb ik een verhaaltje ( wel wat later gepost, want wilde mama en papa niet ongerust maken ) waardoor jullie begrijpen hoe ik ben gekomen waar ik nu ben….ja ff moeilijk maar lees maar verder….

Precies een week geleden, dinsdagmiddag werd ik door Ana in het centrum gedropt om een telefoonkaartje te kopen, wat te eten en te bezichtigen. Alles ging wel lekker, maar het viel me op dat er vet veel politie rondliep¨en bar weinig toeristen. Dus ik naar wat kathedralen en kerken geweest, wat over pleinen gelopen. Kom ik op een gegeven moment op Plaza Santo Domingo, ik maak een foto van een standbeeld en loop schuinover het plein om terug te gaan naar `la ronda` wat volgens mijn boekje een van de mooiste straatjes zou moeten zijn. Ze hadden er beter bij kunnen zetten dat het gedeelte waar ik was super gevaarlijk was en dat je er beter niet alleen kan lopen zelfs niet overdag om half 4 met een plein vol mensen. Want op dat moment wordt ik van achteren vast gepakt door 1 grote neger bij mijn keel en ik voel dat een 2e aan mijn tas rukken. Ik pak mijn beurs geef deze af en vanaf dat moment weet ik een paar seconden niets meer, ik kijk om me heen…niemand deed wat…die gasten waren weg en ik stond daar in mijn uppie op een pleintje in Quito. Gelukkig kwam er wel een vrouw naar me toe die met me naar een politieagent wilde, maar die waren en niet (hele middag zie je ze staan en op het moment dat wat gebeurt staan ze waarschijnlijk net zoals bij ons parkeerboetes uit te schrijven, mensen wat lastig te vallen die verkeerd over steken of gewoon wat rond te rijden op hun motors) Dus ben meteen naar het Hilton Colon gegaan waar Ana aan het werken was en vanuit daar wat gekalmeerd, de schade opgemaakt en aangifte gaan doen.

De rest van de week was top, zoals jullie in de vorige verhalen hebben kunnen lezen, wel best wel last gehad van mijn keel maar dat is nu over. Het verjaardagsfeestje van Gaby was geslaagd, had van te voren nog voor Ana, haar vader, Lorena, Santi en Marilena gekookt en ze wilde me eigenlijk aannemen als kok maar het minimum is daar 240 dollar en ja mijn uitgavings patroon kennende is dat net niet genoeg. Ook nog die Teleferico in geweest, das een soort van kabelbaan naar 4100 meter met een super uitzicht over Quito. Was ook een kerkje waar ik ff ben binnen geweest en een kaarsje heb aangemaakt voor ome Frans.
Ohja vergeet ik bijna mijn laatste avond was ook top, zijn we naar de Dicotheek Love geweest waar gaby en josie partner in zijn dus dat was zeer geslaagd. Alleen de dag erna inde vlieger…

Maar nu de vraag waar is Roy, ik ben dus nog een tijdje in Quito gebleven maar voelde me niet veilig om alleen door al die landen te gaan reizen, dus heb ik een retourtje Curacao geboekt aangezien ik wel nog moet terug vliegen vanuit Quito naar New York. Maar dan blijf ik lekker in de buurt van alle mensen die ik daar heb leren kennen!

Hoe dingen snel kunnen veranderen, een van de eerste dagen nu hier en is nog wat onwennig, maar heb een auto en nu nog een appartementje. Verblijf nu bij vrienden van mijn ouders en peter, heel gezellig!

Adios amigo

Ps. Voor mensen die zin hebben in een korte vakantie Curacao met privegids hoor het wel van jullie!